Kreatywna mama – dążenie do bycia idealną mamą

Patrzymy na ten idealny świat i coraz silniej rośnie w nas przeczucie, że coś jest z nami nie tak. Że nie jesteśmy dość dobre, dość zaradne, dość cierpliwie i dość kreatywne. Że skoro pozwalamy dziecku na obejrzenie bajki, zamiast uczyć je samodzielności metodami Montessori, to stanowimy rodzicielski odrzut.

Ten stek bzdur tylko wpędza matki w niepotrzebne kompleksy. Życie – zwłaszcza rodzicielstwo – nie wygląda tak jak na Instagramie, a podręcznikowe porady nie zawsze się sprawdzają. Żeby mówić o kreatywnym wychowaniu i wspieraniu rozwoju dziecka, trzeba czegoś o wiele więcej, a zarazem – o wiele mniej.

 

Kreatywna mama – Jaka jest naprawdę ?

Stereotyp	Rzeczywistość
❌  cały swój czas poświęca na wyszukiwanie lub wdrażanie nowych zajęć dla dzieci	✔część czasu przeznacza na siebie, swoje pasje i zainteresowania, które może dzielić z dzieckiem
❌  jest książkowo przygotowana na każdą sytuację	✔ wie, że nie można być gotowym na wszystko i czasami trzeba improwizować
❌  zapewnia dziecku maksimum aktywizacji, czy to w domu, czy na zajęciach dodatkowych	✔ zapewnia czas na zabawę oraz czas na nudę, kiedy dziecko samo wyszukuje sobie nowe zajęcia
❌  zabiera dziecko do teatru, muzeum, parku narodowego	✔ pozwala dziecku czerpać z całej palety doświadczeń: od krajobrazowych wycieczek, poprzez styczność z kulturą, aż po szaleństwo w Aquaparku lub rodzinnym parku rozrywki!
❌  wie, że najważniejsze jest stymulowanie i wspieranie rozwoju dziecka	✔ wie, że nic tak nie sprzyja rozwojowi, jak obecność rodzica
❌  bawiąc się z dzieckiem, jednocześnie gotuje, sprząta i pierze	✔ wie, że doba jest zbyt krótka i potrafi odpuścić
❌  nigdy nie popełnia błędów	✔ popełnia błędy – i uczy się na nich

Kreatywna mama – Jak być kreatywną mamą?

1. Zaakceptuj fakt, że nie będzie idealnie. Cudowna zabawa to bałagan w salonie i nie, nie ma sposobu, by tego uniknąć. Starannie przygotowany przez ciebie plan atrakcji może wziąć w łeb, bo maluch nie będzie zainteresowany, za to będzie domagał się bajki albo gry na komputerze – i z tym też się trzeba pogodzić. To nie porażka wychowawcza, tylko zwykłe, dziecięce potrzeby, z którymi trzeba się liczyć.
2. Nie staraj się być kreatywną przez cały czas, bo to niemożliwe. Czasami przyjdzie ci do głowy ciekawy pomysł, a czasami nie, to przecież normalne. Niech kreatywność idzie w parze ze spontanicznością: jeśli wymyślisz jakąś ciekawą zabawę, to po prostu zaproponuj ją dziecku. Albo zapisz, może przyda się w przyszłości?
3. Twoja kreatywność ma przełożyć się na kreatywność dziecka, a w tym celu nie możesz go tłamsić. Nie planuj sama każdej wolnej chwili, nie wyszukuj nowych kursów i zajęć dla dzieci w okolicy. Włącz dziecko w proces planowania, omawiaj z nim pomysły, pozwól, by to ono mogło wykazać się propozycją na spędzenie popołudnia.
4. Nie masz duszy artystki? I co z tego? Możesz wykazać się kreatywnością w kuchni, eksperymentując z nowymi smakami; możesz kochać taniec i wymyślać choreografie do ulubionych piosenek; możesz pasjonować się naukami ścisłymi. Pielęgnuj swoje zainteresowania, niech Twoje dziecko to widzi, niech spróbuje uczestniczyć, gdy poświęcasz czas na hobby. To uczy otwartości na nowe doznania i zachęca do eksplorowania własnych talentów o wiele skuteczniej, niż bycie zasypanym propozycjami, na które niekoniecznie ma się ochotę.
5. Czasami oddaj się (i swoje dziecko) w ręce profesjonalistów. Profesjonalni animatorzy odwiedzają dziecięce przyjęcia, szkoły i osiedlowe świetlice, można ich także spotkać na wakacjach w hotelach przyjaznych dzieciom nad morzem.